Λαμβάνεις μόνος/η Ομοιοπαθητικά σκευάσματα;
Ακολουθείς τυχαίες συμβουλές;Ήξερες ότι λαμβάνοντας ομοιοπαθητικά σκευάσματα χωρίς καθοδήγηση μπορεί να ακυρωθεί η δράση τους;
Η Ομοιοπαθητική είναι μια ολοκληρωμένη ολιστική θεραπευτική μέθοδος και στηρίζεται στην εξατομίκευση κάθε οργανισμού.
Για να εφαρμοστεί σωστά χρησιμοποιούμε ομοιοπαθητικά σκευάσματα όπου είναι φυσικά ,απολύτως ασφαλή και ακίνδυνα για όλους τους οργανισμούς.
Δεν έχουν παρενέργειες ή αντενδείξεις.
ΌΜΩΣ!
Στη βάση μιας ολοκληρωμένης θεραπευτικής εφαρμογής ακολουθούνται κανόνες και λεπτομέρειες που μόνο ένας Ομοιοπαθητικός γνωρίζει σύμφωνα με την εκπαίδευση του.
Τα σκευάσματα επιλέγονται σύμφωνα μ'αυτούς τους κανόνες. Η δράση των σκευασμάτων καθορίζεται από την σχέση μεταξύ τους. Κάποιο ακολουθεί και συμπληρώνει καλά το άλλο ή μπορεί να ακυρώνονται και να αντιδοτούνται μεταξύ τους.
Όταν ο στόχος είναι η θεραπευτική εξέλιξη τότε έχει μεγάλη σημασία για το θεραπευτικό πλάνο η ορθή επιλογή και ο τρόπος χρήσης των σκευασμάτων.
Ο ομοιοπαθητικός βρίσκεται εκεί για να δημιουργεί τον χώρο για θεραπευτική ισορροπία και φροντίδα ώστε να συντελεστεί η θεραπεία. Κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη τόσο της φροντίδας αλλά και της όσο το δυνατόν αντικειμενικής παρατήρησης από εκείνον που με σεβασμό και ενσυναίσθηση θα σταθεί δίπλα του.
Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες , δεν εκχωρούμε την θεραπευτική ευθύνη στον θεραπευτή μας αλλά συμμετέχουμε και οι δύο , ο καθένας με το ρόλο του έτσι ώστε να υπάρξει θεραπεία.
Μέσα σ αυτό το πλαίσιο οι τυχόν θεραπευτικές απαγορεύσεις δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό. Ενδεχομένως μια απαγόρευση να λειτουργήσει σαν ένα πρώτο κόκκινο φανάρι αλλά στη ουσία δεν προσφέρει τίποτα. Υπάρχει ελευθερία σε όλες τις επιλογές. Σκόπος όμως, είναι η σοφή θεραπευτική επιλογή σε κάθε περίπτωση και η άποψη " τα παίρνω όλα ότι πιάσει" δεν έχει κανένα αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχει θεραπευτική εξέλιξη ή ποιότητα και ο οργανισμός φαίνεται να βλάπτεται τόσο εκείνη τη στιγμή αλλά και μακροπρόθεσμα σε πολλά επίπεδα.
Παρόλα αυτά, είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζει κανείς ότι αν λαμβάνει μόνος του λαμβάνει και την πλήρη ευθύνη της δράσης του σκευάσματος (αν δράσει) αλλά και τα τυχόν τα αποτελέσματα στην πορεία της θεραπείας.
Αν τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο , μήπως στο φαινόμενο "τα παίρνω μόνος" κρύβονται θέματα εμπιστοσύνης, συναισθηματική τσιγγουνιά, έλλειψη υπομονής , αδυναμία στην βαθύτερη κατανόηση του εαυτού, τάση για εύκολες λύσεις και λίγες σταγόνες υπεροψίας;
Κ αυτά μοιάζουν πολύ πιο σημαντικά από την ίδια την λήψη του σκευασμάτος..
Εσείς τι λέτε;
Μαργαρίτα Νομικού
21/ 11/2022