Ομοιοπαθητική θεραπεία σε παιδιά

  Μία ιδιαίτερη κατηγορία  στο πεδίο δράσης της  Ομοιοπαθητικής θεραπευτικής είναι τα παιδιά όλων των ηλικιών. Στην ανάπτυξη τους  ουσιαστικά καταλαβαίνουν τον εαυτό τους, τον κόσμο, γνωρίζουν , αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον. Αυτή η εξελικτική πορεία πολλές φορές  είτε σε ψυχονοητικό είτε σε σωματικό επίπεδο  μπορεί να γίνει δυσκολότερη από διάφορους παράγοντες.

Τα παιδιά είναι  οργανισμοί  με περισσότερες ανάγκες  θεραπευτικά ,αλλά και μεγαλύτερη δυνατότητα θεραπείας,εφόσον ο  οργανισμός τους  στην ανάγκη του να μεγαλώσει  προσφέρει  περισσότερη  ώθηση.

   Στην εξατομικευμένη θεραπευτική σημασία έχει

Ο Ι.Καντ του " μέσου και του σκοπού" μέσα στην θεραπευτική διαδικασία

«Κάθε υποκείμενο πρέπει πάντοτε να πράττει κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μεταχειρίζεται πάντα  την ανθρωπότητα,(δηλαδή όλους τους ανθρώπους) είτε στο πρόσωπό του είτε στο πρόσωπο κάθε άλλου, ποτέ απλώς ως μέσον αλλά και ως σκοπό ταυτόχρονα» Καντ

  Ο Κάντ κάνει λόγο στο μέσο και το σκοπό . Θεωρεί πως η ανθρωπότητα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον εκάστε ποτέ μόνο ως μέσο, αλλά πάντα ταυτόχρονα ως σκοπό.

  Το καθετί στη φύση υπάρχει α πριόρι και κατέχει τον δικό του αυτοσκοπό. Αυτός ο σκοπός δεν καθορίζεται από το οτιδήποτε άλλο. Θα λέγαμε υπάρχει για να υπάρχει ή καλύτερα υπάρχει γιατί υπάρχει. Θεωρώντας αυτό ως γεγονός δημιουργούμε το σταθερό συμπέρασμα του ότι οφείλουμε πρώτα να σεβαστούμε τον αυτοσκοπό κάθε μεμονομένου μέρους.Γινόμενο το συμπέρασμα απαρχή των πάντων αν θελήσουμε να μελετήσουμε τα πράγματα σε βάθος μπορούμε να συνθέσουμε και να συνδέσουμε τα πάντα μεταξύ τους και εκεί το «υπάρχει γιατί υπάρχει» αποκτά ταυτόχρονα σκοπό στο σύνολο χωρίς ποτέ να αναιρείται η έκαστη αυταξία.

" Το Όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του "

           

               « To Όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του »     Αριστοτέλης
 

   Όλον και άθροισμα μερών ορίζεται ως ένα πολύπλοκο διασυνδεδεμένο δίκτυο μερών, με τα μέρη να έχουν συνεργικές ιδιότητες. Αυτή η συνέργεια των παραγόντων που έρχονται σε επαφή δημιουργούν ένα αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο από το άθροισμα τους.
                                  Πως όμως το Ένα υπάρχει χωρίς το ‘Ολον ;
                                       Πως το Όλον υπάρχει χωρίς το Ένα;
   Όλότητα , άθροισμα και ουσιαστικό αποτελούν αναπόσπαστο μέρος ενός συστήματος δυναμικής ισορροπίας . Από αυτή τη δυναμική προκύπτει η πολύπλοκότητα και η σύνθεση στην αλυσίδα της ζωής .

   Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια αλλαγή στην επιστημονική θεώρηση των φυσικών και βιολογικών φαινομένων . Η ζωή δεν εμπίπτει πλέον στο περιορισμένο πλαίσιο της νευτώνειας φυσικής με την μηχανιστική προσέγγιση να δίνει την θέση της σε μία συστημική/ολιστική θεώρηση της πραγματικότητας που πλέον αποδεικνύεται πειραματικά.

Επαναλαμβανόμενο όνειρο. Πριν και μετά την θεραπεία.

Απόσπασμα από λήψη Ομοιοπαθητικού ιστορικού :

13/10/2015.
Επαναλαμβανόμενο όνειρο για μεγάλο διάστημα.
Οι δύο αδερφές μου έχουν πέσει στις ράγες του μετρό.
Η μεγαλύτερη βοηθάει την μικρότερη να ανέβει.
Την στιγμή που ανεβαίνει η μικρή ,έρχεται το τρένο
και διαμελίζει την μεγάλη.

24/11/2015.

Κυστεουρητική παλινδρόμηση λόγου διπλού πυελοκαλυκικού νεφρικού συστήματος. Περιστατικό σε βρέφος .

Η μικρή Κ. σήμερα είναι 2 ετών. 

Ταλαιπωρούταν  λόγω κυστεουρητικών παλινδρομήσεων διπλού πυελοκαλυκικού νεφρικού συστήματος  από ουρολοιμώξεις και πυελονεφρίτιδα.

Τον Μάρτιο του 2014 ,ξαφνικά άρχισε να μην δίνει ούρα.
Ήταν απύρετη . Μούγκριζε σαν κάτι να έχει .

Είχε ουρολοίμωξη και της χορηγήθηκε συμβατική αγωγή.
Τον Ιούνιο του 2014 συνέβη ακόμα ένα περιστατικό ουρολοίμωξης.

Τον Ιούλιο του 2014.
Έκανε 40 πυρετό σταθερό χωρίς αλλαγή, δεν έδινε καθόλου ούρα.
Είχε δυσκοιλιότητα.Είχε ένα τίναγμα στα πόδια.
Δεν έτρωγε , έκανε εμετό. 

Είχε μεγάλη συγκέντρωση  πυοσφαιρίων στα ούρα της.

Εκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Είχε πυελονεφρίτιδα και χορηγήθηκε ενέσιμη συμβατική αγωγή. 

Στις 23/9/2014  η γνωμάτευση αναφέρει τα εξής:

Η ψευδαίσθηση των μικροβίων

 Το σύμπαν που περιέχεται στο σώμα μας ακολουθεί αναλογικά την δυναμική ισορροπία των αντιθέτων που διέπει την  λειτουργία του ευρύτερου σύμπαντος.

 Η κλασική βιολογία ακολουθεί την ιδέα του Λουδοβίκου Παστέρ, ο οποίος στα τέλη του 1800 έκρινε ότι η ασθένεια προέρχεται από τα έξω μικρόβια που εισβάλλουν στο σώμα  όταν διαπεράσουν το προστατευτικό φράγμα του δέρματος ή του βλεννογόνου. Η θεωρία του Παστέρ δεν έμεινε χωρίς αντίλογο...

J.T.Kent : Το καλλιτεχνικό αισθητήριο στον έμπειρο Ομοιοπαθητικό

  O Ομοιοπαθητικός που έχει μελετήσει την ομοιοπαθητική Materia Medica επί πολύ καιρό και πολύ ευσυνείδητα , του επιτρέπεται να εστιάσει την προσοχή του στις εικόνες των συμπτωμάτων των ασθενών.