Ομοιοπαθητική συνάντηση: τι είναι ;


   

 

    Τι είναι αυτό; Τι θα με ρωτήσει; Μα τι θα πώ ; Όλα ; Όλα όλα; Θέλει και τις εξετάσεις μου ;

      Μερικές από τις ερωτήσεις που προκύπτουν συχνά όταν αναφέρεται η Ομοιοπαθητική.
          Σ ‘ αυτήν την θεραπευτική μέθοδο κάνουμε λόγο για εξατομίκευση , αξιολόγηση  
                     ιδιαίτερων συμπτωμάτων και διαφορετικότητα προσωπικοτήτων
                                                
          Τις περισσότερες φορές περιγράφεται ως μια κουβέντα μεταξύ  ομοιοπαθητικού  και του θεραπευόμενου ,με σκοπό την κατανόηση του θεραπευτή για το τι απασχολεί το άτομο.Στην συνέχεια συστήνεται  η «όμοια» ουσία( ομοιοπαθητικό σκευάσμα) ώστε να αρχίσει η λύση του προβλήματος.

                                        Συνοπτικά  είναι μια , θεωρητικά , απλή κουβέντα.
               Δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή όμως κάθε άλλο παρά απλή και κουβέντα είναι.
                                                              Και τι είναι τελικά;
    Απευθυνόμενοι  στην  Ομοιοπαθητική συνήθως  έχει κανείς αποφασίσει τι θα ήθελε να επιλύσει.     
             Ένας πόνος στην μέση, μια ωτίτιδα που επιμένει, μια κατάσταση που βασανίζει.
           Κοιτώντας  βαθύτερα μόνο αυτά τα στοιχεία δεν αρκούν  για να υπάρξει θεραπεία.
Το άτομο περιγράφει τα συμπτώματά του ,σε όποιο επίπεδο τον απασχολούν (νους,ψυχή,σώμα)
                        και δίνει την μοναδική προοπτική που έχει για τον κόσμο γύρω του.

                            Φανταστείτε έναν ζωγράφο με πινέλα και έναν άσπρο καμβά.
  Με ζωγράφο το άτομο,τα πινέλα τις καταστάσεις που βιώνει και η αντίδραση του σε αυτές  και ο
                                         άσπρος καμβάς ολόκληρη η ύπαρξή του .                                                                                                
                      Ο ολοκληρωμένος πίνακας είναι ισοδύναμος με μια θεραπεία.

                 Με την "ψυχό-θεραπευτικής αντίληψης" συζήτηση  στην ουσία περιγράφεται
                                 η εξατομικευμένη θεώρηση της πραγματικότητας.
              Αυτό με την σειρά του οδηγεί στο συν-ταίριασμα με το ομοιοπαθητικό σκεύασμα
                            στου συγκεκριμένου ατόμου  την δεδομένη φάση.
                     
                                   Δεν θεραπεύει η συζήτηση, δεν θεραπεύει ο θεραπευτής.
  Αποτέλεσμα φέρνει η ισορροπημένη αλληλεπίδραση οδηγώντας στην κατάλληλη προσσέγγιση.